Το «Γλυκό» των Ελλήνων
Η πολιτική είναι σαν την «υψηλή τέχνη» της ζαχαροπλαστικής και όχι σαν την μαγειρική. Αν δεν μπουν τα απολύτως ακριβή υλικά, με ακριβείς δοσολογίες, σωστούς χρόνους και διαδικασίες, το «γλυκό» δεν θα βγει. Οι αυτοσχεδιασμοί δεν δουλεύουν.
Αν δει κανείς το μίγμα αναγκών των Ελλήνων με την προσέγγιση της μαγειρικής όλοι λένε ότι το πρόβλημα είναι η «Ακρίβεια/Αισχροκέρδεια » στην Αγορά και τα «Εισοδήματα των Πολιτών». Ωστόσο αν παρατηρήσει κανείς την αξιολόγηση της ΝΔ και του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη βλέπει την εξής σειρά α)Εξωτερική Πολιτική 42,8%, β)Οικονομία 30,1%, γ)Καθημερινότητα 26,1% και τελευταία η δ)Απονομή Δικαιοσύνης 20,7%.
Και ξαφνικά αποκαλύπτεται η πλήρης εικόνα. Όσο και να παλεύεις με τα οικονομικά και τα εισοδήματα το γλυκό δεν βγαίνει όταν λείπει το κρίσιμο συστατικό της Απονομής Δικαιοσύνης. Πόσο δίκαια κατανέμεις τον διαθέσιμο πλούτο; Και ο Έλληνας είναι αφενός «ζηλιάρης» και αφετέρου όταν τον πιάσει το παράπονο αισθάνεται ο πιο αδικημένος άνθρωπος του κόσμου. Η σύγκριση είναι κρίσιμο σημείο της «συνταγής». Πχ κάποιοι θα πουν «Μα καλά όλα τα είχαμε, το κόστος του ταξί μας μάρανε; Άρα τι, οι οδηγοί ή οι επιβάτες των ταξί υποφέρουν περισσότερο από εμένα τον απλό πολίτη που δεν μπορώ να ξεφύγω από την τανάλια του σούπερ μάρκετ;» και πάει λέγοντας.
Συνεπώς οι ισορροπίες ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις (Μεσαία Τάξη) και στις ομάδες κοινού, είναι κινήσεις που απαιτούνται στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Επιστροφή