«Η Ατμομηχανή»
Ο Πολίτης δεν οφείλει πάντα να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, μέσα από οικονομοτεχνικές μελέτες ή πολύπλοκες αναλύσεις.
Δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στο αριστερό μέρος του εγκεφάλου του (λογική) για να κρίνει. Οι νευρωνικές επιστήμες ισχυρίζονται το αντίθετο, ότι το δεξί μέρος (θυμικό) αποφασίζει.
Δυστυχώς σήμερα η μαθητική συνάρτηση f(x) = καλά σχόλια από τους δανειστές μας, συν, προσπάθεια εντοπισμού επενδύσεων, διά, μείωση των εξόδων, μείον, ελάχιστη ανάπτυξη / ύφεση, δεν αγγίζει τον δεξή εγκέφαλο/θυμικό του Έλληνα.
Όσο και αν προσπαθεί ο πολίτης να ακολουθήσει την ατμομηχανή του καθήκοντος/μνημονίου, οι τρελοί κτύποι της καρδιάς του, η πλημμύρα του ιδρώτα του και το οικονομικό του λαχάνιασμα, του πυροδοτούν πολιτική υπογλυκαιμία.
Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Είναι το κρίσιμο σημείο που ή θα του δώσεις ζάχαρη απλά για να συνεχίσει να τρέχει μερικά μέτρα ακόμα και μετά βλέπουμε, ή θα κόψεις ταχύτητα στην ατμομηχανή, ή θα πρέπει να του πεις πειστικά ότι όπου να είναι φθάνουμε, ή θα αλλάξεις τρόπο ταξιδιού μαζί του, ή θα σου μείνει από έμφραγμα. Ο νοών νοείτω.
Επιστροφή