H Επόμενη Ημέρα
Σταδιακά έχουν αρχίσει και σχηματίζονται στρατηγικές αντιμετώπισης για δύο απαιτήσεις που σχετίζονται με την «Επόμενη Ημέρα». Η πρώτη στρατηγική σχετίζεται με την «Υγειονομική» κατάσταση της Χώρας και η δεύτερη με την «Επανεκκίνηση» της οικονομίας.
Η χαλάρωση των μέτρων θα πρέπει αφενός να λάβει υπόψη το πως δεν θα πάθει ζημία ότι κτίσαμε μέχρι σήμερα υγειονομικά (διότι έχουμε ένα τέτοιο χούι εμείς οι Έλληνες χύνοντας την καρδάρα ένα κλικ πριν το τέλος) αλλά αφετέρου θα βάλουμε σε προτεραιότητα το ποιοι κλώνοι της οικονομίας να μπουν στη σειρά ανοίγοντας σταδιακά την δραστηριότητά τους.
Και εδώ θα αρχίσουν να μπαίνουν πρακτικά, οικονομικά, πολιτικά και ηθικά διλλήματα. Θα ανοίξουν οι επιχειρήσεις με την σειρά που έκλεισαν πχ πρώτα η εστίαση ή με κάποια άλλη σειρά ανάλογα με το ποιοι έχουν πληγεί περισσότερο ή οι ακίνδυνες «κορωνοικά» επιχειρήσεις;
Όλο αυτό θα δημιουργήσει έναν νέο άξονα στο χάρτη που περιγράφει τη Χώρα α)Συλλογική Ασφάλεια σε σχέση με β)Ατομική/Επιχειρηματική Ελευθερία.
Σε αυτό το σημείο θα φανεί αφενός η ετοιμότητα της Κυβέρνησης να είναι το ίδιο αποτελεσματική και στην Οικονομία της Επόμενης ημέρας και αφετέρου η υπευθυνότητα της Αντιπολίτευσης να μην ξαναγυρίσουμε σε ρητορικές 2015.
Οι ασκοί του Αιόλου καιροφυλακτούν εν μέσω μάλιστα ενός ενδεχόμενου τσουνάμι διάλυσης της ΕΕ.
Επιστροφή