ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΦΟΒΟΥ
Πολλοί έψαχναν πριν τις Εκλογές, πιο ήταν το κύριο ζητούμενο του Έλληνα Πολίτη το οποίο αποτελούσε την κεντρική χορδή που έπρεπε να διεγερθεί τόσο σε Πολιτικό όσο και σε Επικοινωνιακό επίπεδο. Πολλοί επίσης έψαξαν μετά τις εκλογές τους λόγους για τους οποίους βγήκαν κερδισμένοι και κυρίως πολλοί έψαξαν και ενδεχομένως ψάχνουν ακόμα γιατί έχασαν.
Η απάντηση ήταν και είναι απλή και ξεκάθαρη διαπιστώνοντας ότι από το 1999 μέχρι σήμερα, η αναλογία Αισιοδοξίας & Ρίσκου ως προς το Φόβο & την Ανάγκη για Σιγουριά και Διασφάλιση, μετακινήθηκε με γραμμική συνέπεια από το 70/30 υπέρ της αισιοδοξίας, προς το «φοβικό» 50/50, όπου η ανάγκη για Προστασία εμφανίζει σημαντική δυναμική (Ανάλυση RISC). Η Διαχείριση Φόβου λοιπόν, ήταν και είναι το κύριο ζητούμενο και μάλιστα σε τομείς Οικονομικοκεντρικούς, «Εθνικούς», Διασφάλισης Ποιότητος ή Τρόπου Ζωής και τέλος Δυνατότητας Συμμαχιών και Αλληλεγγύης.
Το σημαντικό όμως είναι ότι το ίδιο ζητούμενο, η Διαχείριση Φόβου δηλαδή, ερμηνεύει με ακρίβεια και όσα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ.
Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι, παρά το γεγονός ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου έχασε τις εκλογές, φαίνεται να ανατρέπει την αρχική εικόνα, να κερδίζει συνεχώς έδαφος και να προηγείται όσον αφορά στη διεκδίκηση της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα ο κ. Ε. Βενιζέλος, παρά το γεγονός ότι δημιουργεί την αίσθηση ότι μπορεί να κερδίσει τον κ. Κ. Καραμανλή, κινητοποιώντας ευρύτερα και εν δυνάμει κοινά στόχους για το ΠΑΣΟΚ, χάνει σταδιακά την δυναμική του.
Επιστροφή