« Η συνεχής ανακύκλωση στην καθημερινή πολιτική ρητορική ότι ο «Κανένας» είναι η λύση στα προβλήματα της Χώρας ανατροφοδοτεί ή όχι την απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος δημιουργώντας επιπλέον κίνδυνο για την ποιότητα της Δημοκρατίας ; »
«… ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ …»
«Wisdom of the Crowd» την αναφέρει η διεθνής βιβλιογραφία, «Σοφία του Λαού» θα μπορούσαμε να την πούμε στην Ελλάδα. Όλοι συμφωνούμε ότι μέχρι σήμερα σπάνια θα εντοπίσει κανείς στην εκλογική ιστορία της Χώρας στιγμές που ο Ελληνικός λαός δεν έδειξε τη σοφία του με τις επιλογές του.
Ενδεχομένως η ίδια σοφία οδηγεί στη παρούσα συγκυρία τον Ελληνικό λαό να δηλώνει παρατεταμένα και με πολύ υψηλά ποσοστά ότι ο «Κανένας» είτε ως πρόσωπο είτε ως κόμμα, μπορεί να λύσει τα προβλήματα των Πολιτών και της Χώρας. Ήδη η συγκεκριμένη επιλογή κατακτά σε ποσοστά τη δεύτερη θέση τόσο ως απάντηση στην ερώτηση του «Καταλληλότερου Πρωθυπουργού» όσο και ως απάντηση στην ερώτηση «Ποιο κόμμα μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα του πολίτη και της Χώρας».
Ενδεχομένως η απάντηση «κανένας» να εκπροσωπεί όχι μόνο τη σοφία του λαού στην παρούσα συγκυρία αλλά και την Ελληνικότητα των επιλογών του, αν θυμηθούμε ότι και ο Οδυσσέας χρησιμοποίησε το ίδιο όνομα όταν «τύφλωσε» τον γιγαντόσωμο «Κύκλωπα» Πολύφημο.
Πολλοί πιστεύουν ότι η επαναλαμβανόμενη ανακύκλωση στην καθημερινή πολιτική ρητορική της ιδέας ότι ο «Κανένας» μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα της Χώρας ανατροφοδοτεί την απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος γεγονός που με τη σειρά του θεωρείται αδιεξοδικό και επικίνδυνο για την Δημοκρατία.
Πόσο σίγουροι όμως είμαστε ότι αποσιωπώντας το φαινόμενο του «Κανένας» δεν κουκουλώνουμε τη σκόνη κάτω από το χαλί προσποιούμενοι ότι δεν συμβαίνει τίποτα ενώ παράλληλα χάνεται πολύτιμος χρόνος.
Πριν φθάσουμε στο σημείο να πιστέψουμε ότι θα εξαφανίσουμε τον «Οδυσσέα / Κανένα» επειδή δεν θα συζητάμε για αυτόν, ας κάνουμε μια προσπάθεια να καταλάβουμε ποιος είναι ο «επικός ποιητής» / πολίτης που παίζει το ρόλο του σημερινού «Όμηρου» ο οποίος συνθέτει τη σύγχρονη «Πολιτικών Οδύσσεια».
Φαίνεται λοιπόν ότι αυτός ο σύγχρονος «Όμηρος / Πολίτης» είναι κυρίως άνδρας αλλά και γυναίκα, ηλικίας 35-54 ετών ο οποίος κατοικεί στην Αθήνα και στα Μεγάλα Αστικά κέντρα, με ανώτερη μόρφωση ( Ανώτερης Σχολής, ΤΕΙ, ΑΕΙ ή Μεταπτυχιακά ) και κεντρώας ή / και κέντρο – αριστερής πολιτικής τοποθέτησης.
Πρόκειται για μορφωμένα άτομα τα οποία βρίσκονται στην κρίσιμη εκείνη ηλικία όπου οι υποχρεώσεις τείνουν να πνίγουν τους ανθρώπους. Υποχρεώσεις που προέρχονται ενδεχομένως από το γεγονός ότι αφενός πλέον έχουν απαιτήσεις από τον ίδιο τους τον εαυτό, καθώς έχουν αγγίξει λογικά την επαγγελματική τους ωριμότητα και αφετέρου η οικογενειακή τους κατάσταση βρίσκεται στην κορύφωση των απαιτήσεων της.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι / ψηφοφόροι οι οποίοι δηλώνουν με μεγαλύτερη ένταση από τον μέσο Έλληνα ότι κριτήριο ψήφου σε ενδεχόμενες εκλογές θα ήταν εντονότερα η δυσαρέσκεια προς την Κυβέρνηση ή προς το κόμμα που δεν συμπαθούν πλέον και όχι η θετική στήριξη κάποιου κόμματος ή προσώπου / Πρωθυπουργού που συμπαθούν.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι / ψηφοφόροι οι οποίοι εξακολουθούν να δηλώνουν ότι βασικό ποιοτικό κριτήριο επιλογής κόμματος σε ενδεχόμενες εκλογές θα είναι η κατάσταση της οικονομίας ( Ανάπτυξη, Ακρίβεια, Πληθωρισμός, Αγοραστική Δύναμη των πολιτών κλπ ) χωρίς να επηρεάζονται από την επικαιρότητα για την διαφθορά.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι / ψηφοφόροι οι οποίοι έχουν χάσει κάθε αισιοδοξία όσον αφορά στο ενδεχόμενο η υπόθεση Siemens να συμβάλλει στην εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και στην αναβάθμιση των Θεσμών.
Ερώτηση : ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΤΟΙ ΧΩΡΑΝΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ ;
Επιστροφή