«Εγώ Πληρώνω, οι Άλλοι;»
Οι πολίτες έσπασαν όλα τα ρεκόρ απογοήτευσης που έχουν μετρηθεί ποτέ στην Ελλάδα.
Κατά 90% περιγράφουν την κατάσταση της Χώρας ως κακή, κατά 82% πιστεύουν ότι οι πρόσφατες κινητοποιήσεις παρά τα δυσάρεστα συμβάντα έπρεπε να γίνουν, κατά 78% δηλώνουν ότι η Κυβέρνηση θα πάρει και άλλα μέτρα μέσα στην τριετία, κατά 67% δηλώνουν ως εδώ οι θυσίες, κατά 60% πιστεύουν ότι οι θυσίες του λαού δεν θα έχουν αποτέλεσμα.
Το Κανένα Κόμμα κυριαρχεί ως πρωταγωνιστής, ενώ περίπου ένας στους δύο πολίτες πιστεύει ότι η Χώρα θα βγει από την κρίση μετά από μία δεκαετία ή ποτέ.
Οι πολίτες δείχνουν τους εαυτούς τους ως υπεύθυνους για όλα όσα αντιμετωπίζει σήμερα ο τόπος κατά 44% (σχεδόν ένας στους δύο) και εισπράττουν το τίμημα της κλεφτής βύθισης του χεριού τους στο βάζο με την «μαρμελάδα», μέσα από τα μέτρα που εφαρμόζονται σήμερα στη ζωή και στην καθημερινότητά τους.
Εδώ μπαίνει όμως ένα μεγάλο «ΟΜΩΣ», καθώς παράλληλα με τον εαυτό τους, ενοχοποιούν για την κατάσταση της Χώρας κατά 99% τον Πολιτικό κόσμο, κατά 83% τις Συνδικαλιστικές ηγεσίες, κατά 76% τον Επιχειρηματικό κόσμο και κατά 61% τις Πνευματικές ηγεσίες του Τόπου.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι «Εγώ ο πολίτης πληρώνω και ενδεχομένως θα πληρώσω κι' άλλο, οι υπόλοιποι θα καταβάλουν τον οβολό τους και αν ναι πότε;» ή «Θα πληρώσουν με το ποσοστό συμμετοχής και την αναλογία που τους προσάπτει ο πολίτης ή με μια τυπική, καθωσπρέπει, πολιτικώς ορθή και χαμηλοβλεπούσα ευγενική χειρονομία;».
Τέλος υπάρχει και μια άλλη διάσταση εξορθολογισμού του επιμερισμού των ευθυνών που δεν έχει αγγίξει ακόμα κανένας. Την ευθύνη της διάστασης «έλλειψη ποιότητας».
Πως και πότε θα επιμερισθούν ευθύνες όσον αφορά στο κατρακύλισμα στην ποιότητα σκέψης και δράσης, η οποία δημιούργησε τη σπάταλη νοοτροπία που κατάπιε τα υλικά και άυλα περιουσιακά στοιχεία της Χώρας; Αυτή η σπάταλη νοοτροπία, σκότωσε τη βιωσιμότητα στην όποια ποιότητα ζωής πήγε να δημιουργηθεί.
Οι Πολίτες πληρώνουν το υλικό μέρος αλλά ουδείς γνωρίζει πότε και πως θα γίνει η διορθωτική κίνηση για την έλλειψη ποιότητας στον τρόπο σκέψης και αντίληψης. Κυρίως όμως πότε και πόσο θα πληρώσουν οι υπόλοιποι, τόσο για τα υλικά όσο και για τα άυλα αμαρτήματά τους;
Επιστροφή