Διαβητικό Πολιτικό Πρόβλημα
Η Ακρίβεια είναι το κυρίαρχο θέμα που απασχολεί τα Ελληνικά νοικοκυριά είτε ως πρόβλημα είτε ως κριτήριο ψήφου. Ωστόσο το θέμα των Υποκλοπών αποτελεί έναν νέο πολιτικό ιό που χτυπάει το πολιτικό σύστημα της Χώρας με δύο τρόπους.
Διερευνώντας τις υποκλοπές μεμονωμένα τότε τους αποδίδεται μεγάλη σοβαρότητα κατά 75+%. Όταν τις διερευνά κανείς ανάμεσα σε άλλα θέματα είτε ως πρόβλημα είτε ως κριτήριο ψήφου, φαίνεται ότι η προτεραιότητά τους κατρακυλάει στις τελευταίες θέσεις.
Αυτή η εικόνα θα μπορούσε να μοιάζει αντιφατική ακόμα και να εφησυχάσει την Κυβέρνηση κάνοντάς την να πιστέψει ότι οι υποκλοπές τελικά θα περάσουν επί της ουσίας απαρατήρητες. Όμως κάτι τέτοιο θα ήταν μια καταστροφική πλάνη για λογαριασμό της διότι το φαινόμενο των παρακολουθήσεων προσομοιάζει με δύο «ανάλογα» από την φύση και τη ζωή.
Λειτουργεί αφενός ως μόλυνση του πολιτικού υδροφόρου ορίζοντα χωρίς εμφανή συμπτώματα, όπως συνέβη με το Τσέρνομπιλ, δημιουργώντας τεράστιους κινδύνους για την πολιτική υγεία της Κυβέρνησης και αφετέρου ως διαβητική φθορά των πολιτικών αγγείων της Κυβέρνησης πριν προλάβουν καν να εμφανισθούν οποιαδήποτε συμπτώματα επίσης.
Αυτό φαίνεται και από την άνοδο του θέματος της διαφθοράς/αδιαφάνειας στην δεύτερη θέση είτε ως πρόβλημα είτε ως κριτήριο ψήφου. Δίνεται έτσι το δικαίωμα στην Αντιπολίτευση να χρησιμοποιεί τις υποκλοπές ως πολιορκητικό κριό εναντίον της Κυβέρνησης κορυφώνοντας την στρατηγική της και με την πρόσφατη πρόταση μομφής.
Επιστροφή